Stawka 0% w eksporcie – zmiana podejścia organów

Dyrektor KIS zmienił podejście do dokumentacji wymaganej dla stawki 0% w eksporcie towarów.

Co wynika z przepisów?

Stawkę 0% w eksporcie towarów możesz zastosować pod warunkiem posiadania dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Z art. 41 ust. 6a ustawy o VAT wynika, że może być to komunikat IE599.

Przy czym z uwagi na użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności” – przyjmuje się, że katalog ten jest otwarty.

A więc możliwe jest stosowanie stawki 0% bez komunikatu IE599.

Szczegółowo kwestię tę omawiam w artykułach:

• Stawka 0% w eksporcie towarów oraz
• Stawka 0% przy zaliczce w eksporcie towarów.

Dotychczasowe podejście organów

Historycznie organy zawsze wymagały posiadania komunikatu IE599.

Niemniej jednak w wyroku z dnia 28 marca 2019 r. (w sprawie C‑275/18) TSUE wskazał, że w kontekście stosowania stawki 0% istotna jest przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii. Nie jest natomiast konieczne, aby towary objęte zostały procedurą celną wywozu.

Po tym wyroku organy zliberalizowały swoje podejście.

Zaczęły uznawać, że komunikat IE599 może być zastąpiony następującymi, przykładowymi dowodami:

• dokumentem z odprawy celnej importowej państwa, do którego towary zostały wysłane;
• oświadczeniem nabywcy, że otrzymał towary poza UE;
• oświadczeniem przewoźnika, że dostarczył towary poza UE;
• listem przewozowym potwierdzonym przez przewoźnika i odbiorcę towarów poza UE;
• dokumentem wygenerowanym w portalu firmy kurierskiej (do śledzenia przesyłek), potwierdzającym dostarczenie towaru poza UE;
• zbiorczym zestawieniem generowanym przez firmę kurierską potwierdzającym dostarczenie towarów poza UE.

Możliwość stosowania takich dokumentów potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacjach indywidualnych z dnia:

• 3 sierpnia 2022 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.232.2022.1.MR;
• 24 stycznia 2022 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.873.2021.1.PRP;
• 30 listopada 2021 r., sygn. 0115-KDIT3.4012.28.2021.1.RS.

Nowe stanowisko organów

Podane wyżej interpretacje nie są jakieś prehistoryczne (mają ponad rok).

Ale są nieaktualne. Mimo że nie doszło do zmiany przepisów. 😉

Z najnowszych interpretacji wynika, że żaden ze wskazanych wyżej alternatywnych dokumentów, nie jest wystarczający do zastosowania stawki 0%.

Zgodnie z obecnym stanowiskiem, dowodami z art. 41 ust. 6 są wyłącznie dokumenty „urzędowe”, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE.

Podatnik nie może więc zastosować stawki 0% np. na podstawie dokumentów:

• urzędowych wydanych przez organy państwa spoza UE;
• sporządzonych przez stronę niezależną od kupującego lub sprzedającego (np. przewoźnika);
• wydanych przez nabywcę towarów.

Takie stanowisko odnajdziemy w interpretacjach indywidualnych z dnia:

• 20 lipca 2023 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.254.2023.1.JK;
• 19 lipca 2023 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.321.2023.2.JS;
• 1 czerwca 2023 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.224.2023.2.JSZ.

Czy obecnie organy dopuszczają jakiekolwiek dokumenty alternatywne?

Skoro organy odrzucają wszystko to, co wcześniej same akceptowały.

Czy w takim razie dopuszczają jakiekolwiek dokumenty alternatywne?

Okazuje się, że wciąż możemy stosować dowody inne niż komunikat IE599.

Ale z przejrzanych przeze mnie interpretacji wynika, że mogą to być wyłącznie raporty o doręczeniu przesyłki generowane przez pocztę.

I musi to być urząd pocztowy (operator wyznaczony) w danym państwie UE.

Jeżeli taki raport wygeneruje firma kurierska, to zgodnie z obecnym stanowiskiem, nie stanowi on dowodu z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT (bo nie jest urzędowy).

Tak uznał Dyrektor KIS w interpretacji o sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.321.2023.2.JS.

Jakie są konsekwencje

Jeżeli stosujesz stawkę 0% w eksporcie na podstawie komunikatu IE599. To nic się dla Ciebie nie zmienia.

Jeżeli jednak bazujesz na dowodach alternatywnych, to nowe podejście organów może się dla Ciebie wiązać z ryzykiem podatkowym. W szczególności, jeśli nie posiadasz indywidualnej interpretacji podatkowej.

Jakie jest moje stanowisko?

Uważam, że obecne podejście organów podatkowych nie znajduje uzasadnienia.

Dyrektor KIS odwołuje się do orzeczenia TSUE w sprawie C‑275/18.

Faktycznie dotyczyło ono sytuacji, w której wywóz towarów był dokonywany za pośrednictwem czeskiej poczty.

Jednak zdaniem TSUE podatnik musi przedstawić przekonujący dowód wywiezienia towarów poza UE. Nie wymaga aby były to dokumenty pocztowe (czy też urzędowe).

Podobnie uznał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 21 lipca 2020 r., sygn. I FSK 2005/17.

Dlatego uważam, że jeśli dowody nie są urzędowe, ale potwierdzają bezspornie fakt wywozu, to organy nie mają podstaw do odmowy stosowania stawki 0%.

---

Zdjęcie tytułowe autorstwa Wesley Tingey z Unsplash.