Co wykazywać w informacji podsumowującej?

Informacja podsumowująca służy do raportowania transakcji unijnych.

Sprawdź co i w jaki sposób należy w niej wykazywać.

Czym jest informacja podsumowująca?

Informacja podsumowująca to dokument składany przez podatników VAT UE w celu zaraportowania transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Funkcjonuje on we wszystkich państwach unijnych. Informacje z nich pochodzące służą do weryfikacji czy podatnicy unijni deklarują transakcje unijne.

Gdzie znajdę formularz informacji podsumowującej?

Informację podsumowującą składamy na formularzu VAT-UE.

Jego wzór określony jest rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 2020 r. w sprawie informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach i przemieszczeniach towarów w procedurze magazynu typu call-off stock.

W rozporządzeniu tym uwzględniono również objaśnienia do formularza.

Pod tym linkiem znajdziesz aktualny formularz VAT-UE.

Jakie transakcje należy wykazać w informacjach podsumowujących?

Generalnie w informacji podsumowującej podajemy informacje o dokonanych:

• wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów (WDT);
• wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów (WNT);
• transakcjach trójstronnych uproszczonych;
• eksporcie usług;
• przemieszczeniach towarów w procedurze magazynu typu call-off stock.

WDT

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów polega na dostawie towarów na rzecz podatnika unijnego z państwa UE innego niż Polska, które są transportowane z Polski do innego państwa UE.

Musisz w informacji podać numer VAT UE kontrahenta poprzedzony kodem kraju oraz łączną wartość dokonanych na jego rzecz transakcji.

Pamiętaj, że wykazanie WDT w informacji podsumowującej jest warunkiem koniecznym do stosowania stawki 0% (art. 42 ust. 1a ustawy o VAT).

Dodatkowo w informacji podsumowującej wykazujemy również tzw. nietransakcyjne WDT.

Jest to przypadek przewidziany w art. 13 ust. 3 ustawy o VAT i polega na przemieszczeniu towarów z Polski do innego państwa UE w celu ich wykorzystania do prowadzenia tam działalności. Szczegółowo na ten temat przeczytasz we wpisie Przemieszczenie towaru między państwami UE – kiedy stanowi WDT.

WNT

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) polega na zakupie towarów od podatnika unijnego, w ramach których są one transportowane z innego państwa UE do Polski.

Z art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT wynika, że w informacji podsumowującej wykazujemy wyłącznie WNT od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej.

Chodzi więc o nabycia towarów od podatników unijnych zarejestrowanych jako podatnicy VAT UE.

Jeżeli nabywasz towary od podatnika unijnego (tj. podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą), ale nie widnieje on w systemie VIES jako podatnik VAT UE, to takiej transakcji nie wykazujesz w informacji podsumowującej.

Analogicznie jak w przypadku WDT, wykazaniu podlega również nietransakcyjne przemieszczenie towarów z innego państwa UE do Polski (tj. WNT przewidziane w art. 11 ust. 1 ustawy o VAT).

Transakcje trójstronne uproszczone

W części C i D formularza VAT-UE, który dotyczy WDT oraz WNT, przewidziano również pole, w którym można zaznaczyć, że mamy do czynienia z transakcją trójstronną (kolumna d).

Chodzi tutaj o przypadek transakcji łańcuchowej, w ramach której towary są transportowane od pierwszego do ostatniego w kolejności podmiotu.

Jeżeli każdy z podmiotów uczestniczących w transakcji trójstronnej jest zidentyfikowany do transakcji wewnątrzwspólnotowych w innym państwie UE, to strony mogą skorzystać z procedury uproszczonej.

Jest ona regulowana w art. 135-138 ustawy o VAT.

Dzięki niej drugi podmiot w łańcuchu nie musi rejestrować się do VAT w państwie, do którego towary są wysyłane.

Szczegółowo o tej procedurze przeczytasz w artykule Transakcja trójstronna uproszczona.

W informacji podsumowującej pole dotyczące transakcji trójstronnych zaznaczasz jedynie w przypadku, gdy jesteś drugim podmiotem w łańcuchu.

Jeżeli jesteś pierwszym lub ostatnim podmiotem w łańcuchu, to pola tego nie oznaczasz.

Eksport usług

W informacji podsumowującej wykazujemy również eksport usług, ale pod warunkiem, że:

• jest wykonywany na rzecz podatnika unijnego zidentyfikowanego do celów VAT UE, który jest zobowiązany do rozliczenia VAT jako nabywca;
• miejsce opodatkowania poza terytorium Polski ustaliliśmy na podstawie art. 28b ustawy o VAT;
• usługa nie podlega w państwie UE zwolnieniu z VAT ani opodatkowaniu wg 0% stawki VAT (tj. zwolnieniu z prawem do odliczenia).

Co do pierwszego warunku, to musisz mieć po prostu pewność czy kontrahent prowadzi działalność gospodarczą i jest zarejestrowany w systemie VIES.

Drugi warunek dotyczy zasady ustalania miejsca opodatkowania. Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem opodatkowania jest miejsce siedziby usługobiorcy. Jeżeli w ten sposób określisz kraj opodatkowania, to warunek ten jest spełniony.

Jeżeli stosujesz inną regułę, np. właściwą dla nieruchomości (art. 28e), transportu towarów (art. 28f ust. 1a) lub usług wstępu na imprezy (art. 28g ust. 1), to nie wykazujesz takiej usługi w informacji podsumowującej.

Więcej na temat zasad określających kraj opodatkowania usług przeczytasz w artykule Gdzie usługa podlega opodatkowaniu VAT.

Ostatni z warunków dotyczy tego, aby usługa w innym państwie UE nie podlegała zwolnieniu ani 0% stawce VAT (tj. zwolnieniu z prawem do odliczenia). Jest to problematyczny warunek, bowiem najczęściej jako usługodawcy nie będziemy mieli wiedzy w tym zakresie.

Procedura call-off-stock

Jeżeli stosujesz procedurę call-off-stock, to w formularzu VAT-UE podajesz informację o:

• przemieszczeniu towarów w ramach tej procedury do innego państwa UE (podajesz numer VAT UE kontrahenta);
• powrotnym przemieszczeniu towarów do Polski (jeżeli nie doszło do ich sprzedaży);
• zastąpieniu pierwotnego nabywcy nowym nabywcą (przez wskazanie numeru VAT UE nowego kontrahenta oraz kontrahenta zastąpionego).

Szczegółowo o tej procedurze pisałem w artykule Magazyn call-off stock – na czym polega i kiedy go stosować.

Czy import usług od podatnika unijnego podlega wykazaniu w informacji podsumowującej?

W przepisach dotyczących składania informacji podsumowujących nie przewidziano obowiązku wykazywania informacji o imporcie usług.

A więc, mimo że musisz zarejestrować się do VAT UE, jeżeli dokonujesz importu usług. To tych transakcji nie wykazujesz w informacji podsumowującej.

W jakim terminie składa się formularz VAT-UE?

Informacje podsumowujące składamy do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy (ewentualnie doszło do przemieszczenia w ramach procedury call-off-stock).

Korygowanie błędów

Może się zdarzyć, że w złożonej informacji podsumowującej popełnisz błąd, np. w wykazanym numerze VAT-UE kontrahenta lub wartości transakcji.

W takiej sytuacji musisz złożyć korektę informacji podsumowującej na formularzu VAT-UEK.

Korektę wypełniasz poprzez wskazanie tego co było błędne i jak powinno być prawidłowo.

Przy czym formularz ten służy jedynie do poprawiania błędów.

Jeżeli chcesz ująć takie zdarzenia jak udzielenie rabatu, podwyższenie ceny, które również mają wpływ na dane wykazywane w formularzu VAT-UE, to uwzględniasz je w informacji podsumowującej za okres, w którym te zdarzenia powinny zostać ujęte.

Tutaj pomocny może się dla Ciebie okazać artykuł Ujmowanie korekt: WDT, WNT, import usług, eksport towarów oraz inne transakcje międzynarodowe.

Co grozi za niezłożenie informacji podsumowującej lub podanie w niej błędnych danych?

W art. 80a Kodeksu karnego skarbowego przewidziano sankcje za:

• podanie nieprawdy lub zatajenie prawdy w informacji podsumowującej,
• niezłożenie w terminie tej informacji.

W takich przypadkach organ może wymierzyć podatnikowi karę grzywny.